پوران درخشنده گفت: تا وقتی که قوانین درست و عادلانه برای اکران فیلمها وضع نشود، یک فیلم غیرکمدی هرچقدر هم خوب ساخته شود؛ در میان کمدی‌های لطمه‌زننده به سینما موفقیت چندانی در اکران نخواهد داشت.
پوران درخشنده که سابقه ساخت فیلمهای اجتماعی متعددی را در کارنامه کاری خود دارد و در تدارک ساخت یک فیلم دیگر با نگاه به مشکلات پسران جامعه است در گفت‌وگویی با ایسنا درباره نگرانی‌هایی که برخی فیلمسازان اجتماعی نسبت به وضعیت اکران این نوع فیلمها در کنار آثار کمدی و نیز روند رو به افزایش ساخت کمدی دارند، بیان کرد: به نظر می‌رسد، سینمای کمدی فعلی لطمه بزرگی به کلیت سینما می‌زند. چون بسیاری از آن‌ها جنبه سخیفی دارند به همین دلیل فکر می‌کنم فیلمهای اجتماعی هر چقدر هم خوب ساخته شوند وقتی در کنار این کمدی‌ها قرار می‌گیرند، فرصت اکران مناسب پیدا نمی‌کنند. چون سینماداران ترجیح می دهند، سانس‌های خود را در اختیار فیلم کمدی قرار دهند.
او با اشاره به آخرین فیلم خود با نام «زیر سقف دودی» و در پاسخ به اینکه عرضه آن در شبکه نمایش خانگی با استقبال روبرو شده است، ادامه داد: سال گذشته وقتی این فیلم اکران شد، مردم استقبال خوبی از آن داشتند چون «زیر سقف دودی» یک فیلم اجتماعی دغدغه‌مند بود، اما پس از مدتی از شروع اکران سانس‌هایش یکی، یکی گرفته شد و در اختیار فیلمهای کمدی قرار گرفت چرا که سینما دار ترجیح می‌داد فیلم کمدی و بعضا فیلم کمدی «خودش» را اکران کند. البته شاید بگویند سانس‌هایی که در اختیار فیلم من بود کم نشده اما همه خوب می‌دانیم سانس ساعت ۱۲ و ۲ ظهر یا ۴ عصر تفاوت زیادی با سانس‌های شبانه دارد و این سانس‌های شبانه اکثراً در اختیار فیلمهای کمدی قرار می‌گیرد و همین باعث پایین آمدن میزان فروش فیلم شد که این اتفاق هم در تهران و هم در شهرستان‌ها رخ داد.
درخشنده با بیان اینکه این روزها دغدغه و نگرانی اکران فیلم بعدی‌اش را هم دارد، گفت: با وجود نگرانی، انگیزه قوی‌تری برای ساخت دارم که آن هم مردم هستند و نیز بیان دغدغه‌هایی که در جامعه وجود دارد. این دغدغه‌مندی آنقدر برای من اولویت دارد که با وجود پیشنهادات متعددی که برای ساخت فیلم کمدی داشتم، تصمیم گرفتم همچنان مسیر خود را ادامه دهم و نمی‌توانم وقتی درد را در جامعه می‌بینم به جای پرداختن به آن سراغ فیلمهایی بروم تا با آن حواس مردم از مشکلات یا حل آن‌ها دور شود.
کارگردان فیلمهای «هیس دخترها فریاد نمی‌زنند» و «شمعی در باد» افزود: تا وقتی این چرخه معیوب در اکران ادامه داشته باشد، مطمئن باشید فیلم اجتماعی خوب هم موفق نمی‌شود، بنابراین باید قوانینی وضع شود تا شرایط اکران فیلمها تغییر کند. اصلا من نمی‌دانم چرا اکران سانسی باید در سینمای ایران وجود داشته باشد؟ ما اکران سانسی نمی‌خواهیم. چرا از تعداد ۴ یا ۵ سرگروه به هفت سرگروه رسیدیم که باعث شود فیلمها یکی پس از دیگری و با سرعت اکران شوند و بعد پایین بیایند؟
او خاطرنشان کرد: ادامه این وضعیت ضرر بزرگی به فیلمها می زند و همین سبب می‌شود خیلی فیلمسازان از جمله فیلمسازان اجتماعی به دنبال ساخت کمدی بروند، آن هم با هدف برگشت سریع تر پول چون فیلمسازان و تهیه کنندگان باید سرمایه داشته باشند تا بتوانند فیلم بعدی خود را بسازند.
کارگردان فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» گفت: اتفاقی که این روزها در سینمای اجتماعی شاهدش هستیم، همانند بلایی است که بر سر سینمای کودک آمد و فیلمسازان خوب سینمای کودک، این حوزه را رها کردند چون در اکران فیلم‌هایشان به مشکل برخورد. این ماجرا برای فیلمسازان اجتماعی هم در حال تکرار شدن است و آن‌ها کم‌کم به سمت سینمای کمدی سوق پیدا می‌کنند. البته اگر فیلم کمدی خوب ساخته شود مشکلی نیست، اما مسئله این است که بسیاری از این فیلمهای کمدی کیفیتی ندارند.
او در بخشی دیگر از این گفت‌وگو مطرح کرد: من معتقدم در اکران فیلمها باید عدالت برقرار شود. برای من سوال است وقتی فروش سینمای ایران ۲۰۰ میلیارد تومان اعلام می‌شود که قاعدتاً یکصد میلیارد آن به سینماداران تعلق دارد که البته آن‌ها هم تعداد محدودی هستند، آیا آنچه باقی می‌ماند واقعا برای تمام سینمای ایران کافی است؟ آیا این عدالت است؟ آیا برای کسی که خودش در تولید یک فیلم سرمایه گذاری کرده یا با یک سرمایه گذار مشارکت کرده چنین وضعی عادلانه است؟ آیا سینماداران این عدالت را دارند که حواسشان باشد، علاوه بر فیلمهای کمدی، فیلمهای اجتماعی و کودک هم باید به درستی اکران شوند؟
پوران درخشنده در پایان با بیان اینکه نباید در اکران حق هیچ گروهی تضعیف شود و اگر چرخه معیوب باشد انگیزه‌ها از بین می‌رود؛ به وضعیت مدیریتی سازمان سینمایی که خبرهای زیادی درباره تغییر قریب‌الوقوع رییس آن منتشر می‌شود، اشاره کرد و گفت: در کنار تمام اینها وضعیت بلاتکلیف مدیریت در سازمان سینمایی هم بر مشکلات افزوده است؛ در حالی که باید بدانیم سینما یک امر تخصصی است و کسی که در بر مسند مدیریت آن می‌نشیند باید تخصص لازم را داشته باشد تا دست‌کم از مرحله تولید تا توزیع یک فیلم را به طور کامل بشناسد. اینها همه تخصص است و اگر سکان در اختیار مدیریت تخصصی قرار گیرد شاید مشکلات به حداقل برسد.
با سلام. من معتقدم همه نوع فیلمی حتی فیلم کمدی میتونه مخاطبین زیادی داشته باشه. دلیل اینکه فیلمهای کمدی در مقایسه با فیلمهای اجتماعی کمی ضعیف است (البته استثنا داره ولی کمه) بدلیل کارگردانی ضعیف…سوژه های تکراری یا ضعیف همراه با خنده های ساختگی است. این را هم میدانم ساختن فیلم کمدی و خنداندن مردم کار بسیار سختی است و واقعا بسیار پرزحمت است. سلیقه مردم هم متفاوت است شاید فیلمی برای یک تماشاچی بسیار جالب باشد و برای شخصی دیگر بسیار بی پایه و اساس بنظر بیاید. درکل نظرم اینه که ما کارگردانهای بسیار ارزشمند در هر نوع فیلمی داریم حتی کمدی و درکل فیلمهایی که این اواخر ساخته شده اند بسیار با کیفیت تر از فیلمهای دو سال پیش است. فیلمهای کمدی نیاز به تلاش بیشتری داره و مطمئنم این مشکل با کمی تلاش و خلاقیت و تنوع در سناریوی فیلم در آینده نزدیک جایگاه ارزنده ای خواهد داشت. فیلمهای اجتماعی جایگاه خوبی داره و عامه پسند است و حتی جوایز متعددی هم کسب کرده. اگر در مورد فیلمهای کمدی تلاش بیشتری بشه قطعا دیگر مشکل سئانس فیلم هم برطرف میشه. در آخر منظورم اینه که کیفیت و سوژه فیلم و کارگردانی هوشمندانه با دیالوگ درخور فیلم بالاترین حرف را میزنه . هر نوع فیلمی میخواد باشه. سئانس فیلمها نیز متعاقبا عادلانه تقسیم میشه چون کیفیت ها بالا رفته و تماشاچی زیادتر شده و جای نگرانی برای دست اندرکاران سینما و سینماداران نیست. با بهترین آرزوها برای تمامی دست اندکاران فیلم و سینما و سینماداران ایرانی که همیشه پرتلاش بوده و هستند.
پوران درخشنده با شاهکارهایی چون رابطه و پرنده کوچک خوشبختی سرور و سالار سینمای دهه 60 است 🙂 با تمامی احساس با کر و لال های تنها گریسته و حرف زده است و رنج هایشان را به تصویر کشیده. پوران کارگردان نیست. مادری است که با تمام وجودش دردهای انسانهای مستضعف و رنج کشیده را به تصویر کشیده است. چقدر صمیمی، چقدر انسانی، چقدر داغ و با احساس سخن می گوید.
کارهای پوران درخشنده به قدری متاثرم ساخت که رگ کتف هایم عصب به عصب شده با حوله داغ بخاری – درمانی می کنم 🙂
دهه طلایی 60 با فیلم های ماندگاری چون پرنده کوچک خوشبختی و بازی بسیار بسیار بسیار زیبای هما روستای فقید و فیلمنامه عالی سیروس تسلیمی هرگز از یادها فراموش نخواهد شد.
روحم را پر کردی با موسیقی متن فیلم هایت. چشمم را پر کردی با اشک. قلبم را پر کردی با رافت و حس همدردی
به خاطر تمام زحماتت ممنونم
خوشحالم که این پنجره باز بود و موفق شدم بگویم که کارهایت دیشب در ساعت سه نصف شب چقدر مرا ناشکیب کرده بود. سپاسگزارم